ισόφωτος

ἰσόφωτος, -ον (ΑΜ)

μσν.

αυτός που έχει το ίδιο φως, αυτός που φωτίζει εξίσου με κάποιον άλλο

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. τὸ ἰσόφωτον

ονομασία αλοιφής τών ματιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)-* + -φωτος (< φως, -τός), πρβλ. ετερό-φωτος, πλησί-φωτος].